Geschiedenis

Het verhaal begint in 1973 wanneer enkele vrienden uit Westmalle en omgeving besluiten om een vriendenploeg op te richten die in competitieverband zou gaan spelen. De ploeg (met leden zoals Kris Mintjens, Michel Brabants, Jan Scheers en een piepjonge Jean Severeyns) deed het zo goed dat de ene promotie de andere opvolgde. In het seizoen ’86 – ’87 werd de promotie naar eerste provinciale afgedwongen.

Amper twee seizoenen later werd, onder leiding van coach Van Oekelen, de promotie naar vierde nationale afgedwongen. Bovendien zorgde het team voor een heuse stunt door in Brussel het tornooi van alle eerste provinciale – kampioenen uit heel België te winnen! Eén jaar vierde nationale bleek voldoende om te promoveren naar derde. Ondertussen was de sportieve leiding overgenomen door Robert Muys. Zes seizoenen zal de club op dit niveau acteren.

Ondertussen kwam ook de jeugdwerking stilaan op gang. Er werd een jeugdcomité opgestart. Tot 1988 was er slechts één jeugdploeg actief in competitie (miniemen). Door het geven van initiaties enerzijds en promotie maken in scholen anderzijds, ging het aantal jeugdleden pijlsnel de hoogte in: in 1994 telde de club reeds 110 leden, verdeeld over acht jeugdploegen (in elke categorie minstens één).

Terwijl de jeugdwerking open bloeide, ging het met de eerste ploeg iets minder. De verwachte resultaten bleven uit en er ontstond wat wrevel binnen de spelersgroep. Op het einde van het seizoen ’96 – ’97 werd om financiële redenen beslist om een nieuwe start te nemen in vierde provinciale…met eigen jeugd.

Het bleek een schot in de roos. Onder leiding van monument Severeyns begon het gloednieuwe team (bestaande uit juniors, bijgestaan door ervaren ratten als Pelgrims en Vanden Brande) in vierde provinciale. Met een ware overmacht walste het jonge geweld over de tegenstand. Ook het daarop volgende seizoen (in derde) stond er geen maat op de ploeg. Men promoveerde onmiddellijk naar tweede.

Ook in de beker deed Westmalle meer dan zich enkel laten opmerken. Het zorgde voor een unicum in de Antwerpse basketbalsport door als eerste vierde provincialer de beker én titel in het zelfde jaar te winnen. Het jaar nadien deed men zelfs nog straffer door, naast de titel, ook de beker nogmaals te winnen, na memorabele overwinningen tegen ploegen uit nationale (Antwerpse en Oxaco)! Met een nieuwe coach (A. Vanden Brande) werd het eerste seizoen in tweede afgesloten met een vijfde plaats.

Het tweede seizoen moest dat van de promotie worden, maar de ploeg slaagde er niet in: men werd vierde. Coach Vanden Brande vertrok naar Olicsa en Geert van Dijck kwam. Het volgende seizoen werd een ware thriller. BBC Westmalle werd bij het ingaan van de winterstop kansloos geacht om de titel te behalen, maar na de dramatische wedstrijd tegen leider Ticino werd in extremis op de laatste speeldag de promotie naar eerste afgedwongen.

Het seizoen in de hoogste provinciale afdeling was een kopie van het seizoen ervoor. Men startte slecht, maar de ploeg kwam, dankzij twee schitterende reeksen van 9 winstmatchen op rij, als tweede aan en mocht dus deelnemen aan de play-offs. Na winst tegen sportieve ‘rivaal’ Ticino, mochten de blauw-witten strijden om het laatste ticket naar Landelijke afdeling. Deze finale, tegen Oxaco, mag gerust één van de sportieve hoogtepunten genoemd worden uit de clubgeschiedenis. Nadat Westmalle op eigen veld pijnlijk verloor, ging het op schitterende wijze tweemaal winnen buitenshuis. Hierdoor stond onze club, na een afwezigheid van 6 seizoenen, terug in Landelijke afdelingen. En ditmaal met eigen jeugd!

Het landelijke avontuur heeft slechts twee seizoenen mogen duren. Door verlies in de laatste seconde van het kampioenschap zakte niet Tessenderlo, maar BBC Westmalle naar provinciale. Zo snel de opmars was gewest, zo snel ging het nu in neerwaartse richting. Als snel zakte Westmalle nog een reeks. Daar vertoeft zij nu nog steeds. Maar van het principe ‘eigen jeugd primeert’, wordt niet getornd.

April 2008 zijn we gestart met Basketbal in Malle vzw en de club Basket Malle. Het gaat vooruit …

Dankzij een professionele ingesteldheid op alle gebieden zijn de resultaten in verhouding. De spelersaantallen groeien samen met de uitstraling. Onze spelers komen van alle gemeenten in de regio naar Malle omwille van de degelijke opleiding en organisatie. Basketbal Kei Neig, een scheidsrechterscursus een cursus voor de coachen, ze passeerden allemaal de revue en zo weten ook de andere clubs van de VBL dat wij goed bezig zijn. Dit jaar, 2010, organiseren wij voor de eerste keer “Basketbal Zot Goe”, hiermee zullen 27 klassen van de lagere school een basketbal initiatie krijgen. Ondertussen zijn we ook gestart met een damesploeg en spelen we met een jeugdploeg in de seniorsreeks, zodat we onze toekomst verzekeren. Kortom, “Basket Malle Zot Goe”.

Een nieuw hoogtepunt is er in 2011, als we met de seniors 1 terug promoveren naar 1e provinciale. One-Team is op dat moment het motto, een bende vrienden die voor elkaar door het vuur gaan en een schitterende Pascal Pelgrims die er zijn twee carriëre als coacht start.